نمایشگاه صنایع دستی خیارج

چندی پیش در اوائل مهر ماه نمایشگاه صنایع دستی روستاهای کشور در تهران برگزار شد.

 از استان قزوین، منطقه ی الموت یک غرفه و روستای خیارج به تنهائی یک غرفه را به خود اختصاص داده بود.

این غرفه به معرفی زبان تاتی در کشور و صنایع دستی روستائی اختصاص داشت.

این کار که به همت دوستان فرهنگی مان (مدیر وبلاگ تاتستان/ علی محمد علیخانی) و همکارانش انجام شد.

سیمای استانی قزوین و شبکه ی تهران از غرفه ی خیارج فیلم و گزارش تهیه کردند.

بدین وسیله از تلاشهای حاج آقای علیخانی نماینده مردم قزوین در مجلس

 و علی محمد علیخانی در بر پائی این نمایشگاه تقدیر و تشکر می نمایم

خیارج=تاتی

نجوای مادرانه

         دختر ای زیبا گل و ریحانه ام                    ای پسر، وی نعمتِ کاشانه ام

         ای تو از الطاف آن ربّ جلیل و                    رحمتی از جانبش بر خانه ام

         سالها از شوق دیدارت گل من                  موج می زد از شعف، دلخانه ام

         یاد تو ناید زمان کودکی را                       می شدی غوغا درون خانه ام

         تا سخنگو گشتی و شیرین سخن             زنده می شد گلشن ویرانه ام

         جای تو می شد کجا ای جان من               یا در آغوش پدر یا شانه ام

         الغرض اکنون که گشتی مردِ مرد               شو عصای دستم ای دُردانه ام

          هرگزت از یاد حق غافل مشو                   دست خود بگذاری اندر شانه ام

          مَی مَخر هرگز ز یارانِ شقی                   گاهِ مَی خواهی بیا میخانه ام

         کن دعا هاشم شود آخَر بخَیر                   ای گل مینای در گلخانه ام 

هاشم مالکی[1]

 اینجا خیارج، صدای ما را از خیارج می شنوید

اینجا خیارج است.

این منزل مادر بزرگ خوبم است.

او یک سال است که ما را ترک کرده.

او یک سال پیش از دنیا رفته.

چند سال پیش پدر بزرگمان مرحوم شده بود و او تنها بود.

ما مادر بزرگمان را خیلی دوست می داشتیم و او هم ما را.

امروز 30 بهمن برای او در خیارج سالگرد گرفته بودیم.

جای همه رفتگان خالی بود.

دائی مسیب، پدر بزرگ(شجاع محمود) و مادر بزرگ خوبم.

همه کسانی که به ختمش آمده بودند او را دوست می داشتند.

شما لطف کنید برای شادی روحش صلواتی بر محمد و آلش بفرستید.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

راستی شما شکوفه های بهاری را در بهمن ماه دیده‏اید؟

چند عکس دیگر از شکوفه های زیبا از روستای زیبای خیارج تقدیم می کنم. ببینید

شکوفه اول

شکوفه دوم

شکوفه سوم

این هم شکوفه چهارم.... حالا باور کردید؟ این شما و این خیارج ما

 

در مدح امیرالمؤمنین علی (ع)

مخلوق نخست و عالم آراست، نبی

بعد از نبی و خلقتِ او راست، علی

همراه نبی در شبِ معراج که بود؟

هر جا که بوَد محمّد آنجاست، علی

شکّی نبوَد به فضلِ مولیَ الکَونَین

بر عامه و بر خاص که مولاست؟ علی

گویند علی ساقی کوثر باشد

آن کیست که با نبی أبِ ماست؟ علی

بابای حسین و زینب و کلثوم است  

بابِ حسن و همسر زهراست، علی

ما را چه غم ار مطیع مولا باشیم

اندوه ندارم که دل آراست، علی

حاجت چه بود به قبله های صوری

بر جمله ی ما کعبه ی دلهاست، علی

آن کس که به عمر خویش مشرک نشد و  

ایمان نخست او هویداست، علی

چون فاتح خیبر و علمدار نبی

در بدر و حنین، شأن مولاست، علی

ما مدّعیِ پیروی از آل نبیّیم  

آن کیست شفیع جنّت ماست؟ علی

گر عفو الهی ز کَرم سوی من آید

صد شکر که من چاکر و مولاست، علی

در شب اربعین حسینی  در خیارج تکمیل شد

15/11/88

هاشم مالکی

شعر تاتی3

بعد از مدتها این هم یک شعر تاتی[1] دیگر، با لحجه خیارجی[2] تقدیم به دوستان.

نصیحت پدری[3]

ویری مِیا آ وَقتا              بوجیل و زارو فَیشه؟

یادت میاد اون وقتا، کوچیک بودی و بچه؟

هر کی موما شما را                 آندی وَرو مومَیشه؟

هر کی پیش شما میومد، پیش اون میومدی؟

ای خیشی دَ چه نَکّو               دلی آندی مِگوشَه؟

یه فامیل داشتی چه خوب بود؟ دلت اونو خیلی می­خواست؟

دَدَی مُوشو هر کُوا                 آندی پَیو مِشَیشه؟

بابات که هر جا می­رفت، دنبال اون می­رفتی؟

ای روز واشَه بالارِم                 واتَن وینِم کُوایشَه؟

یه روز گفتش پسرم، بگو ببینم کجائی؟

بشَیشَه پُشتُ پردَه            هر چی واشَه نومَیشَه؟

تو رفتی پشت پرده، هر چی صدات کرد نرفتی؟

تَه سَنگی سر شیشه ناف            دَدَی واشَه: بومَیشَه؟

تو شیشه رو شکسته بودی، بابات گفت: اومدی؟

سری کِه مون پایَن بِف           یواش یواش، بومَیشَه؟

درحالی سرت توی پاهات بود، یواش یواش اومدی؟

واشَه بالام چرا تَه           آ وَقت واتِم نومَیشَه؟

گفتش پسرم چرا اون وقت که ترا صدا کردم نیومدی؟

شیشَه گِرون قَیمَتِه                   اَی کاش آ مَوقَه فَیشَه؟

شیشه قیمتش گرونه، ای کاش اون وقتا (که من شیشه گری می کردم) بودی؟

کورَه یُو آتَش و وا                  شیشَه گَری مِگَوشَه؟

شیشه گری کوره و آتیش و باد، می­خواد

اگر ماجِِِم کَولو بَش                چونکِه چِمِن بالایشَه؟

اگر بهت می­گم مراقب باش، بخاطر این که پسرمنی

هم هَدَر آبِی پِلِم           هم دَستِ خِمنِی بایشَه؟

هم پولم از بین بره، هم که با دستای خونی بیای؟

اِیندی بِزون بالارِم                  دِلم اِشتَه مِگوشَه؟

اینو بدون پسرم ، دلم تو را می­خوادش

چِمِن کِه مِشناسی تَه؟              هاشِمِیمَه کُوایشَه؟

منو که می­شناسی تو؟ هاشمم دیگه، کجائی؟[4]

30/7/88 در این روز سرودم[5]

برداشت از وبلاگ تاتستان http://alikhanitat.blogfa.com/